Uchwała Nr VIk/XX/256/2012 Rady Miasta Wejherowa z dnia 18 lipca 2012 r. w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia uprawnienia w trybie art. 101 i art. 101a ustawy o samorządzie gminnym

Uchwała Nr VIk/XX/256/2012
Rady Miasta Wejherowa

z dnia 18 lipca 2012 r.

w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia uprawnienia  
w   trybie art. 101 i   art.   101a ustawy o   samorządzie gminnym  

Na podstawie art.   18 ust. 1,   w związku z   art.   101 i   art.   101a ustawy z   dnia 8   marca 1990   roku o   samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z   2001   r. Nr   142, poz.   1591, zm. Dz. U. z   2002   r. Nr   23 poz.   220, Nr   62 poz.   558, Nr   113 poz.   984, Nr   153 poz.   1271, Nr   214 poz.   1806, zm. Dz. U. z   2003   r. Nr   80 poz.   717, Nr   162 poz.   1568, zm. Dz. U. z   2004   r. Nr   102 poz.   1055, Nr   116 poz.   1203, zm. Dz. U. z   2005   r. Nr   172 poz.   1441, Nr   175 poz.   1457, zm. Dz. U. z   2006   r. Nr   17 poz.   128, Nr   181 poz.   1337, zm. Dz. U. z   2007   r. Nr   48 poz.   327, Nr   138 poz.   974, Nr   173 poz.   1218, zm. Dz. U. z   2008   r. Nr   180 poz.   1111, Nr 223 poz.   1458, zm. Dz. U. z   2009   r. Nr 52 poz.   420, Nr 157 poz.   1241, zm. Dz. U. z   2010   r. Nr 28 poz.   142, Nr   28 poz.   146, Nr   106 poz.   675, Nr   40 poz.   230, zm. Dz. U. z   2011   r. Nr   21 poz.   113, Nr   117 poz.   679, Nr   134 poz.   777, Nr   217 poz.   1281 i   Nr   149 poz.   887)  

Rada Miasta Wejherowa  
uchwala, co następuje:  

§   1.   Rada Miasta Wejherowa składa oświadczenie - załącznik Nr 1, będące stanowiskiem w   sprawie wezwania w   trybie art.   101 i   art.   101a ustawy o   samorządzie gminnym do usunięcia naruszenia uprawnienia złożonego przez:  

-   NETTO spółka z   ograniczoną odpowiedzialnością, z   siedzibą w   Motańcu, Motaniec 30, 73-108   Kobylanka, powiat stargardzki, woj. zachodniopomorskie, reprezentowanej przez radcę prawnego Krzysztofę Drzewieniecką, adres do korespondencji: Kancelaria Radców Prawnych „ADVERSUS” S.C., ul. Jagiellońska 67a/7, 70-382 Szczecin, zwaną dalej „wzywającą”, z   dnia 05   czerwca 2012 roku (wpł. dnia 18 czerwca 2012 roku),   przez podjęcie przez Radę Miasta Wejherowa uchwały Nr VIk/XV/187/2012 z   dnia 20 marca 2012 roku w   sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa w   rejonie ul.   Kwiatowej (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z   dnia 11   kwietnia 2012   r., poz.   1348).  

§   2.   Zobowiązuje się Przewodniczącego Rady Miasta Wejherowa do przedłożenia stanowiska Rady Miasta wzywającym.  

§   3.   Uchwała wchodzi w   życie z   dniem podjęcia.  

Załącznik Nr 1   do Uchwały Nr VIk/XX/256/2012    
Rady Miasta Wejherowa    
z dnia 18 lipca 2012 r.  
 

Stanowisko Rady Miasta Wejherowa  
w sprawie wezwania do usunięcia naruszenia prawa  
w związku z   uchwaleniem uchwały Nr VIk/XV/187/2012 Rady Miasta Wejherowa  
z dnia 20 marca 2012 r. w   sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa w   rejonie ul. Kwiatowej  

Odnosząc się do wezwania do usunięcia naruszenia prawa, z   jednoczesnym wnioskiem o   uchylenie w   całości oraz ewentualnie poprzez stwierdzenie nieważności uchwały Nr VIk/XV/187/2012 Rady Miasta Wejherowa z   dnia 20   marca 2012   r. w   sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa w   rejonie ul. Kwiatowej, wniesionego przez:    

-   NETTO spółka z   ograniczoną odpowiedzialnością z   siedzibą w   Motańcu, Motaniec 30, 73-108 Kobylanka, powiat stargardzki, woj. zachodniopomorskie, reprezentowaną przez radcę prawnego Krzysztofę Drzewieniecką, adres do korespondencji: Kancelaria Radców Prawnych „ADVERSUS” S.C., ul. Jagiellońska 67a/7, 70-382 Szczecin, zwaną dalej „wzywającą”,  z   dnia 05   czerwca 2012 roku (wpł. dnia 18 czerwca 2012 roku),    

przedkłada się następujące stanowisko.    

Stwierdza się, że zgodnie z   aktualnym stanem prawnym, zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa w   rejonie ul. Kwiatowej, uchwalona uchwałą Nr   VIk/XV/187/2012 Rady Miasta Wejherowa z   dnia 20 marca 2012   r. w   sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa w   rejonie ul. Kwiatowej, została sprawdzona zgodnie z   art.   20 ust. 2   ustawy z   dnia 27 marca 2003 r. o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z   dnia 12 czerwca 2012   r., poz. 647)  przez Wojewodę Pomorskiego w   Gdańsku pod względem zgodności z   przepisami prawa, o   czym Wojewoda Pomorski pismem nr WI.I.743.2.56.2012 z   dnia 5   kwietnia 2012   r. poinformował Prezydenta Miasta Wejherowa i   Wydział Nadzoru i   Kontroli Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego, iż nie wnosi do niej uwag, po czym przedmiotowa uchwała została opublikowana w   Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego w   dniu 11 kwietnia 2012   r., pod pozycją 1348.    

Ustosunkowując się do wymienionego na wstępie wezwania NETTO spółki z   ograniczoną odpowiedzialnością należy stwierdzić, co następuje:    

Na wstępie swego wezwania wzywająca wymienia za ustawą o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym przypadki możliwych naruszeń prawa wymienione przez ustawodawcę w   art. 28 ust. 1   ustawy z   dnia 27 marca 2003   r. o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym, które mogą mieć miejsce podczas sporządzania planu. Należy zauważyć, że zgodnie z   kolejnym ustępem art. 28 tej ustawy, ewentualne naruszenie przepisów prawnych może stwierdzać wojewoda w   rozstrzygnięciu nadzorczym, co oczywiście może spowodować nieważność uchwały rady gminy w   całości lub we wskazanej części. W   pierwszej części niniejszego stanowiska przywołano pismo wojewody informujące o   stwierdzonym braku uwag do przedmiotowej uchwały, w   wyniku czego uchwała została opublikowana w   dniu 11   kwietnia 2012   r. w   Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego i   weszła w   życie po upływie 14   dni od dnia jej ogłoszenia.  

Na pierwszej stronie uzasadnienia wzywająca stwierdza arbitralnie, że w   procesie planistycznym naruszono art. 24 ust. 2   ustawy o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym w   zakresie trybu sporządzania planu poprzez uznanie za uzgodniony projekt planu miejscowego w   przypadku, w   którym organy uzgadniające i   opiniujące nie określają warunków, na jakich uzgodnienie może nastąpić. Powyższego stwierdzenia wzywająca nie popiera jednak żadnym uzasadnieniem, przywołując przy tym art.   11 pkt   6 ustawy, w   którym ustawodawca wymienia organy i   instytucje dokonujące uzgodnień oraz wydające opinie o   projekcie studium uwarunkowań i   kierunków zagospodarowania przestrzennego, a   nie o   projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.  

              W dalszej części wezwania wzywająca stwierdza, że jej zdaniem plan został uchwalony sprzecznie z   ustaleniami „Studium uwarunkowań i   kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Wejherowa”, uchwalonego uchwałą Nr IIIk/XXX/325/2001 Rady Miasta Wejherowa z   dnia 26 czerwca 2001   r. pisząc o   zupełnie innym miejscu wyznaczonym w   studium na funkcję węzła integracyjnego oraz o   innym sposobie połączenia dwóch części miasta przedzielonych drogą krajową nr 6   i linią kolejową. Kwestię tę omówiono w   załączniku Nr 6   do przedmiotowego planu, tym niemniej zdaniem Rady Miasta jest to zarzut całkowicie chybiony z   wielu względów. Studium stanowi zgodnie z   ustawą o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym dokument określający politykę przestrzenną gminy, w   tym lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego, zawierający część tekstową i   graficzną, uwzględniający zasady określone w   koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, ustalenia strategii rozwoju i   planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategii rozwoju gminy. Lokalizację węzła integracyjnego Wejherowo, posiadającego rangę węzła metropolitalnego jednoznacznie wskazano w   studium na rysunku „układu transportowego miasta”, na terenie obejmującym południową stronę linii kolejowej z   Dworcem PKP, Placem Piłsudskiego przed Dworcem PKP i   ul. Kwiatową dochodzącą do tego placu, a   po północnej stronie teren dochodzący do drogi krajowej nr 6   – ul. I   Brygady Pancernej WP. Ponadto planowanie przebudowy układu drogowego obsługującego węzeł integracyjny w   obszarze dworca PKP, w   tym ul. Kwiatowej, stanowi w   skali odpowiedniej do przedmiotowej zmiany planu, realizację wpisanych do studium celów - rozwoju funkcji systemu transportowego miasta, poprzez poprawę sprawności funkcjonowania układu ulicznego miasta zwłaszcza na przeciążonych ruchem obszarach centralnych miasta oraz na terenach rozwojowych - w   których należy zwiększyć zgodnie ze studium zakres działań modernizacyjnych infrastruktury drogowej miasta, uzupełnić układ uliczny o   odcinki stwarzające możliwość ograniczenia ruchu tranzytowego i   ciężarowego przez obszary centralne, usprawnienia transportu autobusowego, korzystniejszego rozłożenia ruchu kołowego w   sieci oraz wprowadzenie systemu parkowania z   parkingami strategicznymi, położonymi bezpośrednio przy obszarze śródmiejskim i   przystankach SKM. Przywołanie przez wzywającą części zapisów studium w   zakresie programu węzłów integracyjnych (pętle autobusów miejskich, parkingi samochodów osobowych i   rowerów, postój taksówek, obiekty usługowo-handlowo-gastronomiczne) w   żaden sposób nie oznacza, iż powyższy program może przestrzennie przybrać charakter punktu geometrycznego wskazanego na mapie. Powyższy program jest w   pełni zaplanowany do realizacji nie tylko na obszarze uchwalonego planu, ale też w   sąsiedztwie. Bezdyskusyjne jest też, że taki program nie jest możliwy bez realizacji innych, pozostałych elementów infrastruktury komunikacyjnej miasta - układu komunikacji drogowej, wyznaczenia w   planach pasów drogowych dróg publicznych, wiążących przestrzennie - w   „obszarze”, a   nie „w jednym punkcie”, wymienione elementy programu węzłów integracyjnych, tym bardziej, że obszar planu przylega w   całości bezpośrednio do terenów dworca PKP, stanowiącego funkcjonalnie najistotniejszy element węzła integracyjnego.  

Wzywająca w   tej części wezwania posługuje się ponadto terminologią, która już nie funkcjonuje w   ustawie o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym, gdyż osiągnięcie „zgodności” rozumianej jako „identyczności” ustaleń dwóch całkowicie różnych dokumentów planistycznych – studium i   planu miejscowego, nie była nigdy i   nie jest możliwa do osiągnięcia, ani nie jest też wymagana przepisami ustawy o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym. Należy stwierdzić, że w   wyniku zmiany ustawy z   dnia 27 marca 2003   r. o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z   dnia 12 czerwca 2012   r., poz. 647) wprowadzonej ustawą z   dnia 25 czerwca 2010   r. o   zmianie ustawy o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym, ustawy o   Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz ustawy o   ochronie zabytków i   opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 130, poz. 871) - obowiązującą od 21 października 2010   r., z   treści art. 20 ust. 1   tej ustawy wykreślono pojęcie „zgodności” projektu planu z   ustaleniami studium na rzecz stwierdzania nienaruszania ustaleń studium, w   związku z   czym pełne brzmienie art. 20 ust. 1   ustawy jest następujące:  

„   Plan miejscowy uchwala rada gminy, po stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium   , rozstrzygając jednocześnie o   sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu oraz sposobie realizacji, zapisanych w   planie, inwestycji z   zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z   przepisami o   finansach publicznych. Część tekstowa planu stanowi treść uchwały, część graficzna oraz wymagane rozstrzygnięcia stanowią załączniki do uchwały”.  

Powyższa zmiana ustawy po latach funkcjonowania treści art. 20 ust.   1 ustawy w   poprzedniej wersji, z   pewnością nie została wprowadzona przez ustawodawcę z   zamiarem komplikowania orzekania przez rady gmin o   zgodności, bądź sprzeczności, uchwalanego planu miejscowego z   ustaleniami studium, a   w rozpatrywanym przypadku przedstawionym przez wzywającą nieuzasadnionym oczekiwaniu identyczności ustaleń - na rzecz stwierdzenia nie naruszania ustaleń studium. Zmiana treści art. 20 ust.   1 ustawy stanowi wyraz uznania przez ustawodawcę odrębności charakteru ustaleń dwóch podstawowych dokumentów planistycznych, w   związku z   czym wezwanie w   zakresie niezgodności planu ze studium uznaje się za nieuzasadnione.  

W dalszej części swojego wezwania wzywająca powraca do sprawy stanowiska Zarządu Powiatu Wejherowskiego, jakie Zarząd Powiatu zajął odnośnie projektu planu w   trakcie planistycznej procedury opiniowania i   uzgadniania przedmiotowego projektu planu.  

Prezydent Miasta Wejherowa wystąpił 23 grudnia 2011   r. do Zarządu Powiatu Wejherowskiego o   uzgodnienie projektu planu, w   wyniku czego Zarząd Powiatu pismem GN.684.2.86.2011 z   dnia 12   stycznia 2012   r. poinformował, że przedstawiony do uzgodnienia projekt planu opiniuje negatywnie.  

Wniosek o   uzgodnienie do Zarządu Powiatu skierowano zgodnie z   ustawą o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym. Na  podstawie art. 17 pkt 6   lit. „b” ustawy (w art. 17 pkt 6   lit. „a” ustawy wymienione są organy opiniujące projekt planu), Zarząd Powiatu winien dokonać uzgodnienia projektu planu w   zakresie odpowiednich zadań rządowych i   samorządowych. W   przypadku negatywnego uzgodnienia, a   nie negatywnej opinii jaką wydano, organ uzgadniający projekt planu jest zobowiązany określić warunki, na jakich uzgodnienie może nastąpić zgodnie z   przepisami ustawy o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym. Takich warunków Zarząd Powiatu,  pomimo obowiązku zawartego w   art. 24 ust.   2 ustawy,  nie zawarł w   swojej negatywnej opinii. „Negatywna opinia” Zarządu Powiatu nie miała również, wymaganej przepisami prawa, formy postanowienia, wobec powyższego Prezydent  Miasta uznał projekt planu za uzgodniony. O   zajętym stanowisku Prezydent Miasta poinformował Zarząd Powiatu Wejherowskiego pismem z   dnia 19 stycznia 2012   r., a   Zarząd Powiatu nie odniósł się do otrzymanego pisma. W   piśmie do Zarządu Powiatu podano też istotną informację, że opinia Zarządu Powiatu Wejherowskiego sformułowana w   w/w piśmie została oparta na błędnym założeniu, iż węzłem integracyjnym o   charakterze metropolitalnym Wejherowo, jest jedynie obszar objęty zmianą planu miejscowego. Ponadto istotną informacją uzyskaną w   trakcie procedury sporządzania planu było uzgodnienie w   zakresie rozwiązań drogowych, pozostające w   kompetencji zarządców odpowiednich dróg publicznych, której udzielił Zarząd Drogowy dla Powiatu Puckiego i   Wejherowskiego z   siedzibą w   Pucku w   odpowiedzi na wniosek o   uzgodnienie projektu planu – Zarząd Drogowy jednoznacznie wskazał w   piśmie OPD-7322/6/2012 z   dnia 17   stycznia 2012   r., że zakres planu go nie dotyczy. W   związku z   powyższym uznaje się za niezasadne przedłożone wezwanie w   części dotyczącej uzgodnień dokonywanych pomiędzy organem sporządzającym projekt planu, a   Zarządem Powiatu w   Wejherowie.    

Dalej wzywająca podnosi sprawę niepodjęcia w   trakcie procedury uchwalania planu odrębnej uchwały dotyczącej niesprzeczności planu z   ustaleniami studium. Zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż stawianie takiego żądania nie posiada oparcia w   treści art. 20 ust. 1, ponadto nie jest uzasadnione żądanie przez wzywającą rozstrzygania o   ostatecznym kształcie uchwalanego planu miejscowego w   wielu uchwałach. Świadczy o   tym również użycie w   tym samym zdaniu art.   20 ust.   1 ustawy słowa „jednocześnie”, z   czego należy wnioskować, że dopuszczalne jest uchwalenie planu miejscowego w   jednej uchwale, uzupełnionej o   stosowne, wymagane ustawą załączniki. Powyższe stanowisko znalazło już odzwierciedlenie w   orzecznictwie sądów administracyjnych, w   związku z   czym wezwanie uznaje się za nieuzasadnione.  

Podobnie należy odnieść się do wezwania w   części dotyczącej oddzielnego rozpatrzenia uwag złożonych do projektu planu. Uwagi złożone do projektu planu są rozpatrywane pod kątem możliwości ich uwzględnienia w   sporządzanym projekcie planu, po czym rada miasta rozstrzyga ostatecznie o   ich uwzględnieniu bądź nieuwzględnieniu w   ramach podejmowanej uchwały o   uchwaleniu planu miejscowego. Rozstrzygnięcie rady miasta odnośnie uwag jest integralną częścią uchwały, załącznikiem do niej - o   czym ustawa stanowi wprost w   ostatnim fragmencie art. 24 ust. 1. Należy przy tym za bezzasadny uznać pogląd wyrażony w   wezwaniu, że Rada Miasta Wejherowa potraktowała obowiązek rozpatrzenia uwag zupełnie w   sposób formalny, z   uwagi na zmianę druku nr 205 na 205a, w   którym wskazano, że uwagi do projektu planu wpłynęły. Podnieść należy, że w   trakcie sesji Rady Miasta w   dniu 20 marca 2012 r. radni prowadzili szczegółową i   długą dyskusję na temat projektu uchwały i   uwag do projektu planu, w   związku z   czym można z   całą pewnością przyjąć, że uwagi rozpatrzono niezwykle szczegółowo, a   stanowisko rady miasta znalazło się w   załączniku Nr 6   do uchwały, stanowiącym jej integralną część, zostały wszechstronnie omówione przed jego ostatecznym uchwaleniem. Ze względu na czasokres wyprzedzającego przygotowywania projektów uchwał na określoną sesję Rady Miasta, złożenie uwag w   ostatnim możliwym terminie – w   tym dostarczenie jednego z   pism zawierających uwagi za pośrednictwem poczty, nie było możliwe uwzględnienie wszystkich szczegółów projektu uchwały, zwłaszcza w   części dotyczącej uwag, które rozpatrzono ostatecznie w   trakcie obrad sesji rady – zał. Nr 6   do Uchwały Nr VIk/XV/187/2012 Rady Miasta Wejherowa (nie Rady Miasta Gdańska, jak pisze wzywająca) z   dnia 20 marca 2012   r. w   sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa w   rejonie ul. Kwiatowej na druku 205a. Nie zmienia takiego stanowiska powołanie się przez wzywającą na to, że trzech radnych opozycji złożyło wniosek o   unieważnienie przedmiotowej uchwały.  

Wzywająca zarzuca uchwale naruszenie prawa podmiotowego wzywającej oraz nadużycie władztwa planistycznego polegającego na nieuzasadnionej i   nieproporcjonalnej ingerencji w   prawa spółki jako użytkownika wieczystego nieruchomości objętej skarżonym planem miejscowym. Powyższy zarzut nie znajduje potwierdzenia w   aktualnym stanie prawa, mianowicie zagwarantowane w   art. 21 Konstytucji RP ochrona własności może w   pewnych sytuacjach, uzasadnionych względami społecznymi doznawać ograniczeń. Ustawowa realizacja w/w zasady została określona w   art. 140 kc, który określa treść prawa własności wskazując szeroką sferę uprawnień właściciela w   zakresie korzystania z   rzeczy, czerpania z   niej pożytku i   rozporządzania nią. jednakże konstytucyjnie gwarantowane prawo własności nie jest prawem absolutnym i   w wielu wypadkach musi ustąpić na rzecz dobra ogólnego, wyrażającego się koniecznością zaspokojenia potrzeb społecznych, nie wyłączając samego właściciela. Zatem granice wyłączności władania rzeczą przez właściciela oceniane być muszą z   uwzględnieniem najogólniej pojętego interesu publicznego. Zezwala na to również prawo międzynarodowe, bowiem z   art. 1   Protokółu Nr 1   i Nr 4   do Konwencji o   ochronie praw człowieka i   podstawowych wolności sporządzonego w   Paryżu 20 marca 1952 roku oraz w   Strasburgu 16   września 1963 roku (Dz. U. z   1995   r. Nr 36, poz. 175 ze zm.) wynika przyzwolenie sygnatariuszom na ustanowienie prawa, jakie uznają za konieczne do uregulowania sposobu korzystania z   własności zgodnie z   interesem powszechnym, a   do potrzeb społecznych, które uzasadniają ograniczenie prawa własności należy niewątpliwie rozwój układu komunikacyjnego.  

Powyższy zarzut nie znajduje potwierdzenia również w   przeprowadzonej procedurze sporządzania projektu przedmiotowego planu zagospodarowania przestrzennego i   nie narusza wskazanych przez wzywającą przepisów. W   planie miejscowym należy uwzględnić w   uzasadnionym zakresie wszystkie wymagania wymienione w   art. 1   ust. 2   ustawy z   dnia 27 marca 2003   r. o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym (jednolity tekst Dz.U. z   dnia 12 czerwca 2012   r. poz. 647) w   celu realizacji, zgodnie z   ustawą z   dnia 8   marca 1990   r. samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. z   2001   r. Nr 142 poz. 1591 z   późniejszymi zmianami) kolejnych działań z   dziedziny planowania przestrzennego w   ramach prowadzenia polityki przestrzennej na obszarze Gminy Miasta Wejherowa, poprzez  przeznaczenie terenu objętego uchwałą na określone w   planie cele, ustalenie zasad zagospodarowania terenu objętego planem zagospodarowania przestrzennego i   jego zabudowy, przyjmując ład przestrzenny i   zrównoważony rozwój za podstawę przeprowadzonych działań.  

Podjęte prace planistyczne nad sporządzeniem projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa w   rejonie ul. Kwiatowej zostały wykonane w   oparciu o   „Koncepcję tunelu kołowo-pieszego pod trasą kolejową Gdynia – Szczecin wraz z   rozwiązaniem węzła integracyjnego PKP w   Wejherowie z   prognozą ruchu ogólnomiejskiego”, które to opracowanie definiuje nową strukturę funkcjonalno-przestrzenną węzła integracyjnego klasy metropolitalnej Wejherowo PKP. Koncepcja ta zakłada realizację nowego układu komunikacyjnego w   formie ulicy lokalnej (3.KDL) równoległej do istniejącej ulicy Kwiatowej, a   także realizację bezkolizyjnego rozwiązania komunikacyjnego w   formie tunelu kołowo-pieszego pod trasą kolejową Gdynia – Szczecin. Wymieniona trasa kolejowa przecinając miasto Wejherowo w   kierunku wschód-zachód stanowi do tej pory barierę fizyczną i   funkcjonalną w   przestrzeni miasta. Ponadto planuje się przedłużenie istniejącej ulicy Kwiatowej na zachód w   kierunku projektowanego bezkolizyjnego tzw. „Węzła Działki” łączącego się z   drogą krajową nr 6, a   także w   rejonie dworca PKP realizację skrzyżowania ulic: 10 lutego, Dworcowej, Kwiatowej oraz projektowanej ulicy lokalnej w   formie ronda. Rozwiązania te mają na celu docelową całkowitą eliminację kolizyjnych przejazdów kolejowych w   Wejherowie, poprzez usprawnienie ruchu komunikacyjnego i   poprawę jego bezpieczeństwa oraz stworzenie węzła integracyjnego obsługującego podsystemy transportu zbiorowego – kolej oraz komunikację autobusową (miejską oraz regionalną) w   tym tak wrażliwym dla Wejherowa miejscu.  

Należy nadmienić, że przy projektowaniu tej struktury zostały zastosowane odpowiednie standardy projektowania węzłów integracyjnych optymalizujące rozwiązanie struktury funkcjonalno-przestrzennej węzła zarówno w   zakresie ruchu zintegrowanych podsystemów transportu zbiorowego, jak i   podsystemów transportu indywidualnego oraz ruchu pasażerskiego między tymi podsystemami i   pieszego w   odpowiednich elementach węzła. W   ramach tych standardów znacznie ograniczono liczbę stanowisk odstawczych autobusów regionalnych w   bezpośrednim obszarze tego węzła, co pozwoliło na minimalizację odległości przejść pieszych pomiędzy poszczególnymi podsystemami transportu zbiorowego, a   tym samym, wbrew sugestiom Skarżącej, do usprawnienia układu komunikacyjnego, a   także do poprawy bezpieczeństwa ruchu pieszego pasażerów korzystających z   dworca autobusowego jako miejsca przesiadki na transport kolejowy. Jednocześnie należy podkreślić, że ułatwienia komunikacyjne w   tym obszarze zapewni również uzasadnione historycznie, projektowane rondo (zlokalizowane poza wschodnią granicą planu), którego parametry w   planie pozwolą na wykonywanie wszystkich relacji, ułatwiających poruszanie się autobusów w   obszarze węzła integracyjnego. Przedmiotowy projekt planu na podstawie w/w koncepcji wyznacza obszar 1.KW/U (teren węzła integracyjnego oraz zabudowy usługowej) oraz teren 1.KS (teren obsługi transportu drogowego – parking). Pozostałe tereny 3.KDL oraz 4.KDL to ulice lokalne stanowiące ramę komunikacyjną obsługującą tę część miasta. Powyższe rozwiązanie zakłada uzasadnioną konieczność modernizacji dworca autobusowego do współczesnych wymogów. Jednocześnie taki układ funkcjonalno-przestrzenny, przy założeniu ograniczenia liczby stanowisk odstawczych autobusów regionalnych oraz zmniejszenia ruchu autobusowego poprzez realizację dalszej części węzła integracyjnego na obszarze zlokalizowanym na północ od dworca PKP i   terenów kolejowych, stwarza warunki do funkcjonowania dworców w   nowej formie. Pomimo ograniczeń wynikających z   wielkości, kształtu oraz ustalonych w   projekcie planu maksymalnych wymiarów rzutów budynków, teren 1.KW/U posiada wystarczające parametry do realizacji inwestycji zgodnych z   proponowanym przeznaczeniem.  

Analiza obejmująca istotne elementy węzła integracyjnego objęła również elementy znajdujące się poza granicami przedmiotowego projektu planu i   stanowiące przedmiot podjętej dla tego obszaru przez Radę Miasta Wejherowa uchwały o   przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.  

Reasumując, przedmiotowy projekt planu stwarza w   obecnych uwarunkowaniach warunki do realizacji prawidłowo funkcjonującego węzła integracyjnego, przy jednoczesnym usprawnieniu ruchu komunikacyjnego na tym obszarze. Wymienione w   art. 15 ust. 1   ustawy o   publicznym transporcie zbiorowym warunki funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego w   podanych zakresach wprzedmiotowym planie są możliwe do spełnienia, a   ich realizacja będzie zależała od rozwiązań szczegółowych na dalszych etapach inwestycji.  

Sporządzona, jako pozaustawowa, acz niezbędna do określenia niezbędnych parametrów technicznych i   zapotrzebowania terenów węzła integracyjnego „Koncepcja tunelu kołowo-pieszego pod trasą kolejową Gdynia – Szczecin wraz z   rozwiązaniem węzła integracyjnego PKP w   Wejherowie z   prognozą ruchu ogólnomiejskiego” wskazała w   sposób precyzyjny rozwiązania planistyczne przyjęte w   przedmiotowym projekcie planu miejscowego. Zgodnie z   art. 140 kodeksu cywilnego władający może korzystać z   rzeczy w   granicach określonych przez ustawy i   zasady współżycia społecznego. Do takich ustaw należy m.in. ustawa o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym. Ustalając przeznaczenie terenu w   ramach przysługującego gminie władztwa planistycznego, gmina nie narusza konstytucyjnie chronionego prawa własności. Rada Miasta nie miała obowiązku w   trakcie postępowania planistycznego uwzględnienia uwag nawet, gdyby został naruszony interes prawny lub uprawnienie składających uwagi, w   przypadku, gdy dzieje się to w   zgodzie z   obowiązującym prawem, w   granicach przysługującego gminie - na podstawie art.3 ust.1 ustawy o   planowaniu i   zagospodarowaniu przestrzennym - władztwa planistycznego, w   ramach którego rada gminy ustala przeznaczenie i   zasady zagospodarowania terenów położonych na obszarze gminy. W   takiej sytuacji Rada Miasta Wejherowa działa w   ramach przysługującego jej uznania. W   niniejszej sprawie Rada Miasta Wejherowa nie nadużyła przysługującego jej władztwa planistycznego, nie złamała wbrew twierdzeniu wzywającej zasad sporządzania planu miejscowego, a   granice uznania administracyjnego nie zostały przekroczone.  

Całkowicie nietrafne jest twierdzenie wzywającej, że celem, jaki postawiły sobie organy Miasta Wejherowa było uniemożliwienie realizacji obecnie prowadzonej na terenie objętym planem pawilonu usługowo-handlowego, którego inwestorem od 28 marca 2012   r. jest wzywająca. Przeprowadzona publicznie jawna procedura sporządzania uchwalonego planu miejscowego, o   której wszyscy zainteresowani – w   tym wzywająca, byli na bieżąco informowani na każdym etapie prac planistycznych, miała na celu realne rozwiązanie i   ustalenie niezbędnych funkcji publicznych w   obszarze stanowiącym istotną część węzła integracyjnego Wejherowo i   przedstawia ich rozwiązanie w   zakresie wynikającym nie tylko z   ustawy o   publicznym transporcie zbiorowym, ale też ustawy o   drogach publicznych, realizując jednocześnie ustalenia i   cele wskazane w   studium uwarunkowań i   kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Wejherowa. Zdziwienie budzi fakt, iż informacje kierowane do wzywającej nie spowodowały żadnej refleksji odnośnie prowadzenia inwestycji na terenie objętym sporządzaniem projektu planu miejscowego, nie spowodowały prób dostosowania jej kształtu do zamierzeń gminy w   zakresie realizacji celów publicznych. Przytoczony dodatkowo przez wzywającą na str. 12 argument, iż Gmina Miasta Wejherowa nie skorzystała z   oferty (możliwości) pierwokupu nieruchomości - co do zbycia której wzywająca związała się wcześniej umową przedwstępną z   wybranym pośrednikiem przed ostatecznym zbyciem tej nieruchomości na rzecz Netto, również jest całkowicie nietrafny w   sytuacji, gdyż poziom oferowanej ceny zbycia, wielokrotnie zawyżony w   stosunku do poziomu cen obserwowanych na terenie miasta Wejherowa, uniemożliwił gminie jej akceptację zgodnie z   zasadami racjonalnej i   oszczędnej gospodarki finansowej obowiązującymi organa gminy.  

Podsumowując, wezwanie przedstawione przez wzywającą w   piśmie z   dnia 05   czerwca 2012 roku (wpł. dnia 18 czerwca 2012 roku) do usunięcia naruszenia prawa, z   jednoczesnym wnioskiem o   uchylenie w   całości oraz ewentualnie poprzez stwierdzenie nieważności uchwały Nr VIk/XV/187/2012 Rady Miasta Wejherowa z   dnia 20   marca 2012   r. w   sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa w   rejonie ul.   Kwiatowej nie posiada uzasadnienia w   okolicznościach faktycznych i   prawnych, w   związku z   czym należy je odrzucić w   całości.